ปู๊น ๆ และแล้วก็ได้เวลานั่งรถไฟ ไปโอบหมอก หยอกสายลม ชมอารยธรรมกันอีกครั้ง กับทริปรถไฟ 15 เส้นทางหรรษา ซึ่งทริปนี้หมูหินดอทคอมได้เข้าร่วมกิจกรรมดี ๆ อย่างทริปไหว้พระธาตุอีสาน 4 เมือง รุ่งเรืองตลอดชีวิต ซึ่งเป็นทริปสุดท้ายแล้วของโครงการ 15 เส้นทางหรรษา โดย ททท.การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยและสมาคมผู้ประกอบการนำเที่ยวไทย(สนท.) เป็นผู้สนับสนุนและค่อยดูแลตลอดการเดินทางในครั้งนี้เลยค่ะ เอาเป็นว่าไปชมภาพบรรยากาศของการทัวร์อีสานในครั้งนี้ที่หมูหินดอทคอมเก็บภาพบรรยากาศมาให้ชมกันอย่างเช่นเคย ว่ามีอะไรบ้างที่สร้างความประทับใจในการเดินทางครั้งนี้ ตามหมูหินดอทคอมมาเลยจ้า

ทริปนี้เริ่มต้นออกเดินทางจากสถานีรถไฟหัวลำโพงเวลา 20.00 น. โดยขบวนน้องครึกครื้น ฯ พ่วงรถด่วนขบวนที่ 69 จุดมุ่งหมายแรกของทริปนี้คือมุ่งหน้าสู่จังหวัดขอนแก่น ใช้เวลาในการเดินทางประมาณ 10 ชั่วโมงได้ค่ะ โดยเดินทางถึงขอนแก่นในตอนเช้าวันที่ 2 ของการเดินทาง เวลา 07.00 น. เมื่อถึงสถานีรถไฟขอนแก่น ทางคณะทัวร์ออกเดินทางต่อไปยัง จังหวัดกาฬสินธุ์ด้วยรสบัตร 2 คัน

อ่านต่อที่ http://www.moohin.com/trips/sakonnakhon/phra_that_isan4_muang/

เชียงคาน

ข้อมูลโดย moohin.com

       ประวัติเชียงคาน 

     เป็นอำเภอหนึ่งในจังหวัดเลย ตั้งอยู่ริมแม่น้ำโขง เคยเป็นราชธานีหรือเมืองหลวงของประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว หรือราชอาณาจักรลาวมาก่อน เมืองเชียงคานเก่า หรือเมืองสานะคาม (ชนะสงคราม) ซึ่งเป็นเมืองที่มีความสำคัญในประวัติศาสตร์ทางยุทธศาสตร์สมัยราชอาณาจักรล้านช้าง ถูกก่อสร้างโดย ขุนคาม โอรสของขุนคัวแห่งอาณาจักรล้านช้าง เมื่อประมาณปีพ.ศ. 1400 ต่อมาประมาณปีพ.ศ. 2250 ทางเวียงจันทร์ได้ตั้งเมืองเชียงคานเดิม ซึ่งอยู่ฝั่งซ้ายของแม่น้ำโขงเป็นเมืองหน้าด่าน ต่อมา พ.ศ. 2320 พระเจ้ากรุงธนบุรี โปรดให้เจ้าพระยามหากษัตริย์ศึกกับพระสุรสีห์ ยกทัพไปตีกรุงเวียงจันทร์ จึงได้อัญเชิญพระแก้วมรกต กลับมายังกรุงธนบุรี แล้วได้รวมอาณาจักรล้านช้างเข้าด้วยกันและให้เป็นประเทศราชของไทย แล้วได้กวาดต้อนผู้คนมาอยู่เมืองปากเหืองมากขึ้น แล้วโปรดเกล้าฯ ให้เมืองปากเหืองขึ้นกับเมืองพิชัย

       ต่อมาสมัยรัชกาลที่ 3 โปรดเกล้าฯ ให้กองทัพไทยยกทัพไปปราบเจ้าอนุวงศ์ที่นครราชสีมา เนื่องจากเจ้าอนุวงศ์ เจ้าเมืองเวียงจันทร์คิดกอบกู้เอกราชเพื่อแยกเป็นอิสระจากไทย หลังจากปราบได้สำเร็จแล้ว ก็ไปกวาดต้อนผู้คนจากฝั่งซ้ายแม่น้ำโขงมาอยู่เมืองปากน้ำเหืองมากขึ้น แล้วโปรดเกล้าฯ ให้ไปขึ้นกับเมืองพิชัย

       ครั้นถึงสมัย พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว พวกจีนฮ่อได้ยกทัพมาตีเมืองเวียงจันทน์ เมืองหลวงพระบางและได้เข้าปล้นสดมภ์เมืองเชียงคานเดิมที่อยู่ฝั่งซ้ายของแม่น้ำโขง ชาวเชียงคานเดิมจึงอพยพผู้คนไปอยู่เมืองเชียงคานใหม่ (เมืองปากเหือง) เป็นจำนวนมาก ครั้นต่อมา เห็นว่าชัยภูมิเมืองเชียงคานใหม่ (เมืองปากเหือง) ไม่เหมาะสม ผู้คนส่วนใหญ่จึงอพยพไปอยู่ที่บ้านท่านาจันทร์ซึ่งใกล้กับที่ตั้งของอำเภอเชียงคานปัจจุบัน แล้วตั้งชื่อใหม่ว่า เมืองใหม่เชียงคาน ต่อมาไทยได้เสียดินแดนฝั่งขวาแม่น้ำโขงให้กับฝรั่งเศส ทำให้เมืองปากเหืองตกเป็นของฝรั่งเศส คนไทยที่อยู่เมืองปากเหืองจึงอพยพมาอยู่เมืองใหม่เชียงคาน หรืออำเภอเชียงคานปัจจุบันโดยสิ้นเชิง “แล้วได้เปลี่ยนชื่อเมืองเป็นเมืองเชียงคานใหม่” ได้ตั้งที่ทำการอยู่บริเวณวัดธาตุ เรียกว่าศาลาเมืองเชียงคาน ต่อมาได้ย้ายที่อยู่บริเวณวัดโพนชัย จนกระทั่งปี พ.ศ. 2452 เมืองเชียงคานซึ่งมีพระยาศรีอรรคฮาด (ทองดี ศรีประเสริฐ) ได้รับตำแหน่งนายอำเภอเชียงคานคนแรก ต่อมาปี พ.ศ. 2484 ได้ย้ายที่ว่าการอำเภอเชียงคานมาอยู่ ณ ที่อยู่ปัจจุบันตราบเท่าทุกวันนี้

ขอบคุณข้อมูล(บางส่วน)จาก : http://77จังหวัด.com

"เชียงคาน เมืองโบราณ ที่ไม่ล้าสมัย"

       เมืองเชียงคาน ในปัจจุบันเป็นเมืองโบราณเก่าแก่ในสายตาของนักท่องเที่ยว เป็นชุมชนที่ยังคงความเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวมาได้ยาวนานกว่า 100 ปี ซึ่งเพิ่งจะมีการจัดงานฉลอง "100 ปี เชียงคาน เมืองโบราณ ริมฝั่งโขง" ไปเมื่อวันที่ 4-6 ธันวาคม 2552 ที่ผ่านมานี้เอง เพื่อเป็นการอนุรักษ์ความเป็นเอกลักษณ์ให้คงอยู่สืบไป

       เมืองเชียงคาน เมืองโบราณ.. บ้านไม้เก่าๆ ร้านกาแฟ มุมหนังสือเล็กๆ เท่านั้น แต่กลับมีนักท่องเที่ยวที่ส่วนใหญ่เป็นวัยรุ่นหนุ่มสาว เดินเที่ยวกันให้เต็มไปหมด อาจจะด้วยเพราะเมืองเชียงคานนี้เงียบสงบ บรรยากาศดี ด้วยการที่ยังคงความเป็นเอกลักษณ์แต่ผสมผสานกับความเป็นสมัยใหม่ที่ไม่มากจนเกินไปได้อย่างลงตัวในแบบฉบับของเชียงคาน ผู้คนที่เชียงคานก็เป็นมิตร อัธยาศัยดี และการไปเที่ยวที่เชียงคานก็ไม่แพงจนเกินกำลัง ในอีกไม่กี่ปีข้างหน้าเชียงคานแห่งนี้ ก็จะเป็นที่รู้จักกันมากขึ้น หลายๆ สิ่งที่เชียงคานอาจเปลี่ยนแปลงไป อย่างไรก็ตาม เชียงคานจะไม่เปลี่ยนแปลงไป ถ้าเราทุกคนยังคงช่วยกันรักษาความเป็นเอกลักษณ์ ดำรงวิถีชีวิตในแบบของเชียงคานสืบไป ความเป็นเชียงคานที่คงความเป็นเอกลักษณ์ได้ยาวนานกว่าร้อยปี ก็จะเป็นเช่นเดิมตลอดไป

ที่ตั้งและอาณาเขต

อำเภอเชียงคานตั้งอยู่ทางทิศเหนือของจังหวัด มีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังต่อไปนี้

    ทิศเหนือ ติดต่อกับแขวงไซยะบูลี (ประเทศลาว) และอำเภอปากชม

    ทิศตะวันออก ติดต่อกับอำเภอปากชม

    ทิศใต้ ติดต่อกับอำเภอเมืองเลย

    ทิศตะวันตก ติดต่อกับอำเภอท่าลี่ และแขวงไซยะบูลี (ประเทศลาว)

การปกครองส่วนท้องถิ่น

ท้องที่อำเภอเชียงคานประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 9 แห่ง ได้แก่

    เทศบาลตำบลเชียงคาน ครอบคลุมพื้นที่บางส่วนของตำบลเชียงคาน

    เทศบาลตำบลเขาแก้ว ครอบคลุมพื้นที่ตำบลเขาแก้วทั้งตำบล

    เทศบาลตำบลธาตุ ครอบคลุมพื้นที่ตำบลธาตุทั้งตำบล

    องค์การบริหารส่วนตำบลเชียงคาน ครอบคลุมพื้นที่ตำบลเชียงคาน (เฉพาะนอกเขตเทศบาลตำบลเชียงคาน)

    องค์การบริหารส่วนตำบลนาซ่าว ครอบคลุมพื้นที่ตำบลนาซ่าวทั้งตำบล

    องค์การบริหารส่วนตำบลปากตม ครอบคลุมพื้นที่ตำบลปากฮมทั้งตำบล

    องค์การบริหารส่วนตำบลบุฮม ครอบคลุมพื้นที่ตำบลบุฮมทั้งตำบล

    องค์การบริหารส่วนตำบลจอมศรี ครอบคลุมพื้นที่ตำบลจอมศรีทั้งตำบล

    องค์การบริหารส่วนตำบลหาดทรายขาว ครอบคลุมพื้นที่ตำบลหาดทรายขาวทั้งตำบล

ประเพณี

1.ผีขนน้ำ เป็นประเพณีศักดิ์สิทธิ์ เมื่อถึงเดือนหกชาวบ้านบ้านนาซ่าจะรวมตัวกันจัดงานประเพณีผีขนน้ำ เป็นพิธีกรรมเพื่ออุทิศส่วนกุศลให้ "ควาย" สัตว์เลี้ยงที่ให้กำหนดชีวิตผู้คนที่นี่มานานนม โดยชาวบ้านที่นี่ เชื่อกันว่า “ควาย" เป็นสัตว์ที่มีบุญคุณมาก ชาวบ้านบ้านนาซ่าวจึงรวมตัวกันในวันสำคัญทำบุญอุทิศส่วนกุศล ตอบแทนควายที่ให้ชีวิต ให้ความยั่งยืนกับพวกเขา งานจะจัดขึ้นในบริเวณโรงเรียนบ้านนาซ่าว เส้นทาง เลย - เชียงคาน ก่อนเข้า อ.เชียงคานประมาณ 7 กิโลเมตร มีทุกปีช่วงระหว่างวันแรม 1 – 3 ค่ำ เดือน 6 ประมาณเดือนพฤษภาคมหลังวันวิสาขบูชา

2.การลอยผาสาดลงน้ำโขงเป็นส่วนหนึ่งในการพิธีสะเดาะเคราะห์ท้องถิ่นแบบดั้ง เดิม ลอยความอัปมงคลออกไปจากชีวิต จะจัดในช่วงเดือน ตุลาคม ของทุกปี การท่องเที่ยวของ อ.ชียงคานจะเป็นการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม นักท่องเที่ยวจะได้เรียนรู้ถึงวิถีชีวิตความเป็นอยู่ที่หาไม่ได้จากชีวิตเมืองกรุง เชิญสัมผัสบรรยากาศที่ชื่นฉ่ำหัวใจ ได้ที่ อ.เชียงคาน จ.เลย

ขอบคุณภาพและข้อมูลจาก moohin.com